ตัวอย่างใหม่ของสิ่งมีชีวิตโบราณที่นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่คิดว่าเป็นนกที่เก่าแก่ที่สุด
ที่รู้จักนั้นถูกวางในลักษณะที่ให้มุมมองใหม่สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์สำหรับลักษณะร่างกายหลายประการ การวิเคราะห์ลักษณะเหล่านี้สนับสนุนแนวคิดที่ว่าสัตว์อายุ 150 ล้านปี อาร์คีออ ปเทอริกซ์ และนกอื่นๆ วิวัฒนาการมาจากไดโนเสาร์เทอโรพอด ทีมนักวิทยาศาสตร์ชี้ การศึกษาจำนวนมากเกี่ยวกับ ฟอสซิลของอาร์คีออปเทอ ริกซ์ ที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสแกนกะโหลกที่แสดงภาพเยื่อหุ้มสมองและหูชั้นในของสิ่งมีชีวิต (SN: 8/7/04, หน้า 86: มีให้สำหรับสมาชิกที่Bird Brain?ที่สิ่งมีชีวิตสามารถบินได้ ซากดึกดำบรรพ์ใหม่ ซึ่งเป็นเพียงตัวอย่างที่ 10 ของอาร์ คีออปเทอ ริกซ์และญาติสนิทของมัน เป็นหนึ่งในฟอสซิลที่ได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างดีที่สุด Gerald Mayr นักปักษีวิทยาจากสถาบันวิจัย Senckenberg ในแฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี กล่าว นอกจากนี้ยังเป็นเพียงตัวอย่างเดียวที่กะโหลกศีรษะและร่างกายไม่ได้เห็นในโปรไฟล์ แต่จากด้านบนเขาตั้งข้อสังเกต มุมมองนี้เผยให้เห็นลักษณะพิเศษที่มองไม่เห็นหรือไม่ได้รับการเก็บรักษาไว้ในฟอสซิลอื่น ๆ
ตัวอย่างเช่น ส่วนประกอบเพดานปากชิ้นหนึ่ง ซึ่งเป็นกระดูกที่หัก หายไป หรือบดบังใน ตัวอย่างอาร์ คีออ ปเทอริกซ์อื่นๆ Mayr กล่าว มีรูปร่างที่เป็นลักษณะเฉพาะของกระดูกเดียวกันใน theropods ไดโนเสาร์กินเนื้อกลุ่มที่มีอายุยืนยาวกลุ่มนี้ ได้แก่ ไทแรน โนซอรัส เร็กซ์
เท้าของตัวอย่างใหม่มีความคล้ายคลึงกับเท้าที่พบในกลุ่มย่อยของ theropods ที่เรียกว่า deinonychosaurs ตัวอย่างเช่น นิ้วเท้าที่ 2 แต่ละนิ้วมีข้อต่อที่มีช่วงการเคลื่อนไหวกว้างและอาจยืดออกมากเกินไป Mayr กล่าว อย่างไรก็ตาม นิ้วเท้า deinonychosaur แต่ไม่ใช่ของArchaeopteryxอาจมีประโยชน์ในการฆ่าเหยื่อเพราะมันมีขนาดใหญ่และมีกรงเล็บขนาดใหญ่
นอกจากนี้ แทนที่จะชี้ไปข้างหน้าเหมือนในเทอโรพอดหรือถอยหลังอย่างนกที่เกาะอยู่
นิ้วเท้าแรกของอาร์คีออ ปเทอริกซ์จะ ชี้ไปด้านข้างเหมือนนิ้วหัวแม่มือของมนุษย์ กล่าวโดย Mayr โครงร่างนั้นมองเห็นได้บนเท้าทั้งสองข้าง ดังนั้นอาจไม่เพียงแค่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งที่เก็บซากเท่านั้น ตำแหน่งที่คล้ายนิ้วหัวแม่มือแสดงให้เห็นว่าอาร์คีออ ปเทอริกซ์ มีความสามารถในการเกาะที่จำกัดและอาจใช้เวลาไม่นานในต้นไม้ Mayr กล่าว เขาและเพื่อนร่วมงานรายงานการค้นพบของพวกเขาในวิทยาศาสตร์2 ธันวาคม
ลาร์รี ดี. มาร์ติน นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยแคนซัส ในเมืองลอว์เรนซ์ กล่าวว่านี่เป็นตัวอย่างที่ “น่าสนใจมาก” เพราะมันเผยให้เห็นลักษณะของ อาร์คีออปเทอ ริกซ์ ที่มองเห็นได้ยากในฟอสซิลอีกเก้าชนิดที่เหลือ ที่โดดเด่นที่สุดคือซากดึกดำบรรพ์ที่เห็นได้ชัดเจนของฟอสซิล ซึ่งเป็นคุณลักษณะที่ Mayr และเพื่อนร่วมงานไม่ได้กล่าวถึงในรายงานของพวกเขา Martin กล่าวเสริม ว่าข้อต่อแขนขาดังกล่าวสะท้อนสิ่งที่แนะนำสำหรับMicroraptor gui สิ่งมีชีวิตอายุ 130 ล้านปีจากประเทศจีนนั้นมีขนยาวที่ขาหลังและอาจกระจายแขนขาทั้งสี่ของมันเพื่อสร้างพื้นผิวร่อนตามหลักอากาศพลศาสตร์ (SN: 1/25/03, p. 51: Wings Aplenty: Dinosaur สปี ชีส์มีขนขาหลัง ) อาร์คีออปเทอริกซ์มีขาหลังแบบขนนกเช่นกัน Martin ตั้งข้อสังเกต
อย่างไรก็ตาม มาร์ตินไม่เห็นด้วยกับการตีความของ Mayr และเพื่อนร่วมงานของเขาว่าอาร์ คีออปเทอ ริกซ์ ที่มีชีวิต จับนิ้วเท้าแรกได้อย่างไร แทนที่จะขยายออกไปด้านข้าง “มันกลับ [ชี้ไปข้างหลัง] ในตัวอย่างนี้ และกลับด้านในตัวอย่างอื่นด้วย” มาร์ตินโต้แย้ง
Alan Feduccia นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยนอร์ธแคโรไลนาที่แชปเพิลฮิลล์ยังกล่าวด้วยว่านิ้วเท้าแรกของชิ้นตัวอย่างใหม่นั้นกลับด้าน นั่นทำให้คดีของ Mayr ต่อต้านวิถีชีวิตบนต้นไม้สำหรับ อาร์ คีออ ปเทอริกซ์ ที่ไม่น่าเชื่อถือ Feduccia กล่าว ยิ่งกว่านั้น ฟอสซิลอาร์ คีออ ปเทอริกซ์ที่รู้จักทั้งหมด รวมทั้งชนิดที่เพิ่งอธิบายใหม่ มีกรงเล็บที่โค้งสูง ซึ่งเป็นลักษณะทั่วไปของนกที่เกาะอยู่ในปัจจุบัน แต่ไม่มีลักษณะของเครือญาติที่อาศัยอยู่บนพื้นดิน
Alison Johnston นักนิเวศวิทยาเชิงปริมาณที่ Cornell Lab of Ornithology กล่าวว่า การค้นหาการศึกษาวิจัยและกลยุทธ์ในการผสมข้อมูลจากแหล่งต่างๆ ดูเหมือนจะ “ละเอียดถี่ถ้วนและรอบคอบมากขึ้น” มากกว่าบทความก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการลดลงของแมลง เธอยังคงเตือนว่าแนวโน้มที่บทความนี้เห็นนั้นส่วนใหญ่ขับเคลื่อนโดยส่วนแบ่งข้อมูลที่เกินมาตรฐานจากอเมริกาเหนือ การดึงข้อมูลของทวีปออกจากข้อมูลช่วยลดการลดลงประมาณครึ่งหนึ่ง
Van Klink เห็นด้วยว่าการวิเคราะห์ประเภทนี้ต้องการข้อมูลจากที่ต่างๆ มากขึ้น “ในแอฟริกาทั้งหมด เรามีชุดข้อมูลสองชุด” เขากล่าว ไม่มีสิ่งใดจากอินเดีย และออสเตรเลีย “มีบทบาทน้อยอย่างน่าตกใจ”
กระดาษนี้มีข้อควรระวังอื่นๆ เกี่ยวกับข้อสรุปที่ได้จากข้อมูลที่บิดเบือนทางภูมิศาสตร์และเป็นข้อมูลล่าสุด ข่าวที่ว่าสิ่งมีชีวิตในน้ำจืดเฟื่องฟูอาจทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น แต่น้ำดังกล่าวมีสัดส่วนเพียง 2.49 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่แผ่นดินโลก ในข้อแม้อื่น นักวิจัยชี้ให้เห็นว่าชุดข้อมูลจากพื้นที่คุ้มครองมีมากมายในการศึกษาใหม่นี้ มากกว่าพื้นที่คุ้มครองที่อยู่บนพื้น ดังนั้นการสำรวจชีวิตในสภาพที่สะดวกสบายเหล่านั้นอาจทำให้สัญญาณของการลดลงของการศึกษาโดยรวมลดลงสล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
