ไม่มีทางหลีกเลี่ยงสิ่งนี้
: “Waiting for Godot” ของ Samuel Beckett ที่ Mark Taper Forum เป็นสิ่งที่ต้องดู นักแสดงนำแสดงโดย Alan Mandell และ Barry McGovern ทหารผ่านศึกของ Beckett แมนเดลล์ ซึ่งอายุ 84 ปี เล่นเป็นเอสตรากอน (หรือที่เรียกกันด้วยความรักว่าโกโก) และแมคโกเวิร์น ซึ่งมีอายุเพียง 64 ปี คือ วลาดิมีร์ (หรือ Didi) นักแสดงนำโดยเจมส์ ครอมเวลล์ (คนขับรถใน “The Artist”) ในบทปอซโซ และฮิวโก้ อาร์มสตรองในบทลัคกี้ผู้โชคร้าย บอย แสดงโดย LJ Benet (ผู้ซึ่งเคยเป็น Jojo ในละครเรื่อง “Seussical the Musical”) ของ CLOSBC
เอสตรากอนและวลาดิเมียร์ เหนื่อยล้า ยากไร้ หิวโหย ล้วนแต่เป็นคนจรจัดในร่างของบัสเตอร์ คีตันหรือชาร์ลี แชปลิน นักวิจารณ์ล่าสุดได้อ้างถึง Emmett Kelly, Abbot และ Costello และแม้แต่ Laurel และ Hardy แต่ฉันคิดว่า Keaton (และใครจะรู้ บางที Jean-Louis Barrault ในฐานะละครใบ้ที่เศร้าโศก Baptiste ใน “The Children of Paradise”) อยู่ใกล้กับ กระดูก. อย่างไรก็ตาม วิญญาณทั้งสองที่เหน็ดเหนื่อย คนโง่ศักดิ์สิทธิ์สองคนนี้ – ที่อาจเป็นเพียงสองครึ่งหนึ่งของบุคคลเดียวกัน หินขนาดเท่าอุจจาระ ในที่กว้างใหญ่ โล่ง กลางไม่มีที่ไหนเลย พวกเขามาเพื่อรอ – และฉันหวังว่าฉันจะไม่ให้อะไรไป? – สำหรับคนที่ชื่อ Godot
อันที่จริง ตัวละครเหล่านี้เป็นตัวละครจากคาฟคา
ตัวละครที่อาจใช้ชีวิตอย่างคาดหวังเช่นเดียวกับเรา คำถาม ถ้าใครคิดที่จะถาม เรารอใครอยู่ เพราะอะไร? เราเกิดบ้าอะไรขึ้น? ฉันมาทำอะไรที่นี่ ในเวลาและสถานที่นี้ สิ่งอัศจรรย์นี้เกิดขึ้นกับฉันได้อย่างไร
แน่นอนว่า Godot ไม่เคยมาถึง (มีเพียงร่อซู้ลเด็กของเขาสวมชุดสีขาว) บางทีเขาอาจเปรียบเสมือนตั๋วลอตเตอรีที่เข้าใจยากซึ่งเราจะไม่มีวันถูกรางวัล กล่าวโดยย่อ “Godot” แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของมนุษย์ ขบวนพาเหรดผ่านไปแล้ว อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เรามีชีวิตอยู่ เวลาต้องผ่านไปไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เราฆ่าเวลา แต่สุดท้ายเราต่างหากที่ตาย
Mandell และ McGovern ได้ปรับแต่งการแสดงของพวกเขาเป็นคู่ที่ยอดเยี่ยม น่าขบขันแต่น่าเศร้า เมื่อปอซโซและลัคกี้สะดุดเข้ากับฉาก ไดนามิกจะเปลี่ยนไปและขยายใหญ่ขึ้น และเรามีควอเทตที่น่าดึงดูดใจ
ขุนนางผู้มีอำนาจของครอมเวลล์ค่อนข้างจะเป็นคนลูซิเฟอเรียน และลัคกี้ก็ไม่ใช่มากไปกว่าสัตว์อสูรตัวหนึ่งที่ถูกทารุณกรรมอย่างน่าตกใจ บางทีลัคกี้ก็อาจเป็นพวกเราทุกคนเช่นกัน ไม่ว่าจะอยู่ใต้คันไถหรือใต้วงล้อ ในขณะเดียวกัน เจ้านายและทาสก็ถูกผูกไว้ด้วยกันอย่างไม่อาจเพิกถอนได้ ทำสิ่งนี้ตามที่คุณต้องการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันปรากฏขึ้นอีกครั้ง อ่อนแรง และแตกหัก ในองก์ที่สอง
รอโรงหนังโกโดต์
Alan Mandell, James Cromwell และ Barry McGovern ภาพถ่ายโดย Craig Schwartz
“Waiting for Godot” ฉายรอบปฐมทัศน์เมื่อวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2496 ในกรุงปารีส แต่ระยะเวลาตั้งท้องก็ชัดเจนหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง เบ็คเค็ตต์เองก็งดเว้นจากการอธิบายว่า “โกดอท” เป็นสัญลักษณ์อะไร แต่ในปี 1936 เขาเดินทางไปเยอรมนี และในขณะที่อยู่ในเดรสเดน เขาเห็น “ชายสองคนใคร่ครวญดวงจันทร์” โดยจิตรกรแคสปาร์ เดวิด ฟรีดริช เขาได้อ้างถึงงานนี้ เช่นเดียวกับ “Man and Woman Contemplating the Moon” (ตัวแปรในเบอร์ลิน) ว่าเป็นแหล่งที่มาของภาพสำหรับ “Godot” มีภาพวาดของฟรีดริชอีกภาพหนึ่งที่อาจดึงดูดสายตาเขาขณะอยู่ในเดรสเดน ซึ่งเรียกว่า “แสงเหนือ” มันเป็นงานที่เยือกเย็นและหนาวเย็นด้วยร่างสองร่าง หลังของพวกมันก็หันกลับมาหาเราในภูมิประเทศที่รกร้างและเต็มไปด้วยหิน มันเป็นเรื่องน่าขนลุกและลางสังหรณ์ นักวิจารณ์เรียกมันว่าสันทราย เหมาะสมแล้ว มันถูกทำลายระหว่างสงคราม
Credit : kidsuggsonsaleus.com kidsbykanya.com kidsceneinvestigation.com skidsinthehall.com wirelessplansforkids.com
